Marije´s bedje
Midden in de nacht hoorde ik Marije huilen. Ik verliet mijn bed en ging naar haar kamer. Ze zat op haar knieën op haar bed. Ze snikte “Weet je, pap?” Snik, snik. “Ik moest zo huilen in mijn bedje.” Snik.
Waarom ze dan moest huilen, wilde ik weten. “Omdat ik mijn doekje niet kon vinden”. Ze zat er met haar knieën op. Ik gaf het haar. Zij legde het tegen haar wang en vlijde zich weer neer. Ik schikte het dekbed over en om haar heen.
Later werd ze nog eens wakker.
“Weet je, pap?” Snik. “Ik wou mijn knuffel hebben.” Ik liep naar haar kastje met knuffels en vroeg welke ze dan hebben wilde.
“Nee-ee!” Snik. “Ik wilde deze”. Waarop zij haar Minnie Mouse omhoog hield. Ze legde zich weer neer. Ik stopte haar weer toe.
28 december 2000, Bergschenhoek
